تاثیر هشت هفته تمرین تداومی شدید بر بیان ژن‌های خانواده Mir-29 در قلب رت‌های نر سالم

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تداومی شدید بر بیان ژن‌های خانواده miR29 در قلب رت‌های نر سالم بود. روش‌شناسی: 12 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با شرایط وزنی و سنی مشابه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین استقامتی تداومی و کنترل (6=n) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت هشت هفته، هفته‌ای پنج جلسه و هر جلسه 30 دقیقه با شدت 75-70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. معدوم کردن حیوانات و جداسازی بافت 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی صورت گرفت. تغییرات بیان ژن‌های miR29 با استفاده از تکنیک quantitave RT-PCR آنالیز شد و میزان بیان ژن‌های miR29 با استفاده از روش∆∆CT-2 محاسبه شد. معنادار بودن متغییرها بین گروه‌های تحقیق با استفاده از آزمون آماری t مستقل بررسی شد. یافته‌ها: بیان ژن miR29a,c و miR29b در گروه تمرین استقامتی تداومی نسبت به گروه کنترل به ترتیب افزایش معنی‌دار (001.0P=) و کاهش غیر معنی‌داری (416.0P=) داشت. نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی تداومی سبب القا هایپرتروفی فیزیولوژیک در قلب گروه تمرینی و افزایش معناداری در میزان بیان miR29a,c می‌شود، از آنجایی که این افزایش منجر به کاهش معناداری در بیان ایزوفرم‌های کلاژن می‌شود، می‌توان نتیجه گرفت که افزایش miR29a,c در هایپرتروفی فیزیولوژیک ناشی از تمرین استقامتی به طور مستقیم در تنظیم ماتریکس خارج سلولی و کامپلیانس بطنی نقش دارد.